نجم الثاقب

نجم الثاقب

نجم الثاقب

Publish number :

دوم

Publication year :

1384

Number of volumes :

2

(0 آرا)

QRCode

(0 آرا)

نجم الثاقب

نَجْم ثاقبْ در احوال امام غایب علیه‌السلام کتابی به زبان فارسی، درباره امام مهدی(عج) که به قلم میرزا حسین نوری (۱۲۵۴-۱۳۲۰ق)، از محدثان شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری نوشته شده است. کتاب به احوال شخصی و اثبات امام دوازدهم، حکایت ملاقات‌کنندگان و وظایف شیعیان نسبت به او در دوران غیبت می‌پردازد. محدث نوری در تالیف کتاب، از منابع شیعه در باب مهدویت مانند کمال الدین و غیبت نعمانی و شیخ طوسی و برخی منابع اهل سنت استفاده کرده است. درباره مؤلف نوشتار اصلی: میرزا حسین نوری میرزا حسین نوری، محدث و رجالی شیعه در قرن چهاردهم قمری. وی کتاب‌های فراوانی در حوزه‌های مختلف دارد که مشهورترین آنها کتاب مستدرک الوسائل است. وی در سال ۱۳۲۰ق درگذشت.[نیازمند منبع] نام کتاب مؤلف نام کتاب را «نجم ثاقب در احوال امام غایب علیه‌السلام» گذاشته و مطالب آن را در ضمن دوازده باب بیان نموده است. آقابزرگ تهرانی در الذریعه، کتاب را به نام «النجم الثاقب فی احوال الامام الغائب» معرفی می‌کند. این کتاب در نسخه‌های چاپی با نام «نجم الثاقب» منتشر شده است. انگیزه تألیف بنا بر نقل آقا بزرگ تهرانی، محدث نوری این کتاب را در سال ۱۳۱۲ق[یادداشت ۱] به توصیه میرزای شیرازی نگاشته است. محدث نوری در مقدمه کتاب، به چگونگی نگارش که به امر میرزای شیرازی بوده، تصریح می‌کند.به تصریح محدث نوری در مقدمه کتاب در باب هفتم که در مورد کسانی است که در غیبت کبری خدمت ایشان رسیدند یا بر معجزه آن بزرگوار و یا بر اثری از آثار داله بر وجود آن‌جناب واقف شدند تصریح کرده است که عمده غرض از تالیف این کتاب همین باب بوده است. محدث نوری، حسین، نجم ثاقب، نشر مسجد جمکران، ص۸ . روش تألیف مؤلف در متن نام منابع خود را ذکر کرده است همچنین مصحح در پاورقی، جلد و صفحه آنها را هم مشخص کرده است. مؤلف اسناد را نیاورده و تنها به ذکر راویان اصلی اکتفا کرده است، مگر موارد خاص. ابواب کتاب باب اول: در مورد حکایت‌هایی در مورد ولادت امام زمان؛ باب دوم: در مورد بیان اسامی، القاب و کنیه‌های آن حضرت؛ باب سوم: فصل اول مربوط به خصوصیات ظاهری امام مهدی(عج) و فصل دوم مربوط به خصوصیات وی و برخی از محبت‌های الهی به ایشان؛ باب چهارم: در مورد اختلاف مسلمانان در مورد امام زمان؛ باب پنجم: در مورد اثبات مهدی موعود در روایات، فرزند امام عسکری(ع) است با کمک روایات اهل سنت؛ باب ششم: در مورد اثبات مهدی موعود در روایات، فرزند امام عسگری است با کمک کرامات آن جناب؛ باب هفتم: در مورد کسانی که در غیبت کبری خدمت ایشان رسیده‌اند؛ باب هشتم: در مورد بررسی حکایات رویت امام و روایات دال بر تکذیب کسی که چنین ادعایی دارد؛ باب نهم: در مورد حکایاتی از کسانی که در بیابان و مانند آن درمانده شده‌اند؛ باب دهم: در مورد برخی از وظایف بندگان نسبت به امام زمان؛ باب یازدهم: در مورد بیان زمان‌هایی که به حضرت اختصاص دارد؛ باب دوازدهم: در مورد اعمال و آدابی که به کمک آنها شاید بتوان به ملاقات امام رسید.