یکصد و پنجاه موضوع از قرآن و احادیث ویژه مبلغان

یکصد و پنجاه موضوع از قرآن و احادیث ویژه مبلغان

یکصد و پنجاه موضوع از قرآن و احادیث »  ۱ - اگر انسان در زندگى دنیا نیازمند به الگوى معصوم است، قرآن کریم و اهلبیت‏علیهم السلام داراى عصمت و طهارت هستند و خداوند آن دو را با هم قرار داده که از یکدیگر جدا نخواهند شد . الف - «لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه» فصلت، ۴۲ ب - امیرالمؤمنین علیه السلام مى‏فرماید: «انّ اللَّه طهّرنا و عصمنا و جعلنا شهداء على خلقه و حجته فى ارضه و جعلنا مع القرآن و القرآن معنا لا نفارقه و لا یفارقنا»  (وسائل ۱۸ / ۱۳۲) ۲ - اگر دل‏هاى انسان‏ها مرده است، به واسطه قرآن کریم و اهلبیت‏علیهم السلام زنده مى‏شود . الف - پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم فرمودند: «لا تغفل عن قرائه القرآن فانّ القرآن یحیى القلب...» (کنزالعمال ۴۰۳۲) ب - «انّ حدیثنا یحیى القلوب» (بحار ۲ / ۱۵۱) ۳ - اگر روح ما مریض است به واسطه قرآن کریم و اهلبیت‏علیهم السلام شفا مى‏یابد : الف - «و ننزّل من القرآن ما هو شفاء و رحمه» اسراء، ۸۲ ب - قال امیرالمؤمنین علیه السلام: «ذکرنا اهل البیت شفاء من الوعک والاسقام» (بحار ۲ / ۱۴۵) ۴ - اگر دل‏هاى ما به واسطه گناه تاریک شده، به واسطه قرآن کریم و اهلبیت‏علیهم السلام که نور الهى هستند روشن مى‏شود . الف - «قد جاءکم من اللَّه نور و کتاب مبین» مائده، ۱۵ ب - «قد خلقکم اللَّه انواراً» (زیارت جامعه) ۵ - اگر انسان در دنیا محتاج به مرکز خیر و برکت است که از آنجا بهره‏مند شود، قرآن کریم و اهلبیت‏علیهم السلام مظهر برکت و خیرات الهى هستند : الف - «و هذا الکتاب انزلناه مبارک» انعام، ۹۲ ب - پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم در منزلت اهلبیت خویش مى‏فرماید: «بهم یرزق اللَّه عباده و بهم یعمر بلاده و بهم ینزل المطر من السماء و بهم تخرج برکات الارض» (بحار ۲۳ / ۱۹) ۶ - اگر انسان در دنیا مى‏خواهد قدر و منزلت خود را بشناسد و اعتقاد و اخلاق و عمل خویش را ارزیابى کند، بهترین وسیله سنجش و میزان براى شناسایى، قرآن کریم و اهلبیت‏علیهم السلام هستند، چراکه این دو به عنوان میزان معرفى شده‏اند : الف - امام باقر علیه السلام به جابر فرمود: «اِعرض نفسک على کتاب اللَّه» (بحار ۷۸ / ۱۶۳) ب - در روایت است: «انّ امیرالمؤمنین علیه السلام و الائمّه من ذریته هم الموازین» . (بحار ۷ / ۲۵۲) ۷ - اگر انسان در زندگى نیازمند به امام و رهبر و قائد و پیشواى معصوم است، قرآن و اهلبیت‏علیهم السلام به عنوان رهبر و پیشوا معرفى شده‏اند : الف - قال رسول اللَّه صلى الله علیه وآله وسلم : «علیکم بالقرآن فاتّخذوه اماماً و قائداً» (کنزالعمال ۴۰۲۹) ب - در زیارت جامعه مى‏خوانیم: «انتم قاده الامم» . ۸ - اگر انسان در زندگى نیازمند به راهنما است، قرآن کریم و اهلبیت‏علیهم السلام بهترین راهنماى انسان به سوى سعادت هستند: الف - «هدىً للناس» بقره، ۱۸۵ «هدىً للمتّقین» بقره، ۲ ب - «انما انت منذر و لکل قوم عاد» رعد، ۷ و نمى‏توان براى رسیدن به سعادت ابدى به یکى از دو یادگار پیامبر اکتفا کرد و جهت اینکه کلمه (اطیعوا) در آیه شریفه «اطیعوا اللَّه و اطیعوا الرسول و اولى الامر منکم» تکرار شده است، براى مردود ساختن قول کسانى است که مى‏گویند (حسبنا کتاب اللَّه) و گمان مى‏کنند پیروى از احکام پیامبر که در قرآن نیست واجب نمى‏باشد. این آیه مى‏گوید سخنان پیامبر که در قرآن نیست و لکن خود پیامبر در مواقع مختلفى به مسلمان‏ها فرموده، واجب الاطاعه است و سرّ اینکه کلمه (اطیعوا) درباره اولى الامر تکرار نشده آن است که اطاعت آنان مانند اطاعت از پیامبر است . نکته قابل توجه این است که پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: براى من کاغذى بیاورید تا براى شما چیزى بنویسم که بعد از من گمراه نشوید: «ائتونى بقرطاس اکتب لکم کتاباً لا تضلّوا بعدى» (امالى شیخ مفید ۴۰۹) در اینجا این سؤال مطرح است که مگر پیامبر چه مى‏خواست بنویسد که متأسفانه بعضى مانع شدند؟ از حدیث ثقلین استفاده مى‏شود که پیامبر مى‏خواست موضوع قرآن و اهلبیت‏علیهم السلام را بنویسد زیرا در حدیث ثقلین پیامبر فرمود اگر به قرآن و عترت تمسّک کنید هرگز گمراه نخواهید شد: «ما ان تمسّکتم بهما لن تضلّوا ابداً» پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم خواست آن مطلب شفاهى که در خطبه خویش بیان نموده بود بطور کتبى نیز ثبت و ضبط گردد. ۹ - اگر انسان در عالم قیامت نیازمند به شفاعت و وساطت است تا از عذاب الهى رهایى یابد، قرآن کریم و اهلبیت‏علیهم السلام در صورت تمسّک به آنان شافع انسان خواهند بود : الف - قال على علیه السلام : «علیکم بالقرآن فانّه شافع مشفّع» (بحار ۹۲ / ۱۹) ب - حضرت رضا علیه السلام مى‏فرماید: «غفران اللَّه و رحمته بشفاعتنا اهل البیت» (بحار ۱۰۲ / ۳۶) ۱۰ - اگر انسان در امور مادى بخواهد از قعر چاه طبیعت نجات پیدا کند، راهش آن است که به ریسمان محکمى توسل جوید که یک طرفش به دست او و سمت دیگرش به طرف بالا آویزان است، در امور معنوى نیز براى نجات از چاه تاریک هوى و هوس و غرایز حیوانى لازم است انسان به ریسمان محکمى تمسک بجوید تا بتواند از این طریق خطرناک عبور کند . در روایات اسلامى آن ریسمان محکمى که مى‏تواند انسان را نجات دهد قرآن کریم و اهلبیت پیامبر معرفى شده‏اند : الف - قال رسول اللَّه صلى الله علیه وآله وسلم : «انى قد ترکت فیکم الثقلین ما ان تمسّکتم بهما لن تضلّوا بعدى و احدهما اکبر من الآخر کتاب اللَّه حبل ممدود من السماء الى الارض و عترتى اهل بیتى الا و انهما لن یفترقا حتى یردا علىّ الحوض» (بحار ۲۳ / ۱۰۶) به چند نکته در مورد این روایت توجه کنید : ۱٫ این روایت و مشابه آن با اختلاف مضامینى که دارد در چهار مورد حسّاس بیان شده است: منى در مسجد خیف، عرفات، غدیر خم، آخرین خطبه‏اى که پیامبر در مسجد مدینه ایراد فرمودند. (احقاق الحق ۹ / ۳۰۹) ۲٫ افزون بر نقل این حدیث در صحاح اهل سنت، از هشتاد و دو طریق از دانشمندان شیعه نقل شده است . (اعیان الشیعه ۱ / ۳۷۰) ۳٫ بر پایه جمله «انّى تارک» قرآن کریم و اهلبیت: ترکه و میراث گرانقدرى است که از پیامبر براى امت اسلامى به جا مانده است: زیرا پیامبر پدر امت است و همانگونه که انسان از پدر جسمى ارث مى‏برد، از پدر روحى نیز ارث مى‏برد که این مایه تأمین سعادت ابدى او مى‏گردد . ۴٫ جمله «فیکم الثقلین» دلالت بر ارزش و عظمت اهلبیت پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم مى‏کند. چون ثقل (به کسر) یعنى سنگینى و (به فتح) به معناى نفیس بودن و مهم بودن است . ۵٫ بر اساس «لن یفترقا» قرآن و اهلبیت‏علیهم السلام تفکیک ناپذیرند، زیرا کتابى که مى‏خواهد پاسخگوى نیاز مردم باشد (هدى للنّاس) احتیاج به معلّم و مفسّر دارد . ۶٫ از جمله‏ى «حتى یردا علىّ الحوض»، ابدیت قرآن کریم و اهلبیت‏علیهم السلام استفاده مى‏شود . ۷٫ از جمله «لن تضلّوا ان اتبعتموها» که در بعضى از روایات دیگر آمده است بر مى‏آید که قرآن و اهلبیت‏علیهم السلام باید معصوم باشند وگرنه پیروى از آنها انسان را به گمراهى مى‏کشاند. پس همانگونه که قرآن کریم معصوم است، «لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه»، اهلبیت‏علیهم السلام نیز معصوم هستند . فصلت، ۴۲ ۸٫ اهلبیت تا روز قیامت از همه مردم بالاتر و برتر هستند زیرا پیامبر همه مسلمانان را تا قیامت دعوت به تمسّک به آنان فرمود، پس ممکن نیست کسى از ائمه اطهارعلیهم السلام در علم و عمل و اخلاق بالاتر باشد و پیامبر بگوید که به اینها متمسک شوید . ۹٫ امامت منحصر به اینهاست زیرا خطاب «ان تمسکتم» مطلق است و هیچ انسانى استثنا نشده است پس هرکس غیر از اینها ادعاى امامت داشته باشد، در حقیقت مأموم است نه امام .